Το Κάστρο της Μεθώνης είναι μια από τις σημαντικότερες οχυρώσεις στην Ελλάδα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα καστροπολιτείας, καταλαμβάνει ολόκληρη την περιοχή της νοτιοδυτικής ακτής της Πελοποννήσου, με ένα εξαιρετικό φυσικό λιμάνι που στα μεσαιωνικά χρόνια αποτελούσε σημείο στάσης προσκυνητών καθ’ οδόν προς τους Αγίους Τόπους και εμπορικών πλοίων από τα δυτικά. Η ακμή του κάστρου ήταν η περίοδος της Α’ Ενετοκρατίας (13ος-15ος αι.)
Στην αρχαιότητα η Μεθώνη ήταν γνωστή ως «Πήδασος». Ο Όμηρος την αναφέρει ως μία από τις επτά πόλεις που πρόσφερε ο Αγαμέμνονας στον Αχιλλέα για να κατευνάσει την οργή του και να τον πείσει να επιστρέψει στο πεδίο της μάχης .
Ο Παυσανίας και ο Στράβων την αποκαλούν Μοθώνη και τη συνδέουν με την ομηρική πόλη. Χαρακτηριστικά είναι και τα αδύναμα τείχη της οχυρωμένης πόλης του 5ου αιώνα που αναφέρει ο Θουκυδίδης, αλλά η μορφή και η έκτασή τους παραμένουν άγνωστα.
Κατά τη ρωμαϊκή περίοδο, η πόλη κέρδισε την αυτονομία από τον αυτοκράτορα Τραϊανό και οχυρώθηκε με καλύτερες οχυρώσεις. Ο Παυσανίας αναφέρει μάλιστα την ύπαρξη του Ναού της Αθηνάς Ανεμώτιδος και του Ιερού της Αρτέμιδος, ενώ από την πόλη έχουν διασωθεί νομίσματα που απεικονίζουν το λιμάνι του.
Στα παλαιοχριστιανικά χρόνια, το λιμάνι της Μεθώνης άκμασε ως εμπορικό κέντρο και σταθμός ανεφοδιασμού πλοίων. Κατά τη μεσοβυζαντινή περίοδο, μια σειρά από σφραγίδες που χρονολογούνται από τον 9ο έως τον 13ο αιώνα μας παρέχουν πληροφορίες για την πολιτεία και τους εκκλησιαστικούς αξιωματούχους της πόλης.
Οι Ενετοί εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην ιστορικά τον 11ο αιώνα, όταν τους παραχωρήθηκε το προνόμιο της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων μέσω διαφόρων πόλεων-λιμανιών της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, συμπεριλαμβανομένης της Μεθώνης.
Με τους Φράγκους να ανατρέπουν τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία το 1204 (Τέταρτη Σταυροφορία), η Μεθώνη θα δοκιμάσει επίσης την κυριαρχία τους. Η Φραγκοκρατία θα διαρκέσει μέχρι το 1206, οπότε η Μεθώνη καταλήφθηκε από τους Ενετούς, των οποίων η κυριαρχία στην πόλη κατοχυρώθηκε με συνθήκη που υπογράφηκε το 1209.
Κατά την πρώτη Ενετική περίοδο, η ζωή στη Μεθώνη οργανώθηκε σύμφωνα με τα βενετικά συμφέροντα. Αφού ορίστηκε ως υποχρεωτική στάση για όλα τα Βενετικά πλοία που κατευθύνονταν προς την Ανατολική Μεσόγειο, η πόλη οχυρώθηκε και εξελίχθηκε σε σημαντικό εμπορικό κέντρο.
Η ακμάζουσα περίοδος της Μεθώνης έληξε τον Αύγουστο του 1500, όταν κατελήφθη από τους Οθωμανούς μετά από αιματηρή πολιορκία.
Η πρώτη περίοδος της Τουρκοκρατίας θα διαρκέσει μέχρι το 1686, όταν η πόλη πολιορκήθηκε από τον Μοροζίνι και επέστρεψε στην κατοχή των Βενετών. Το 1715 οι Οθωμανοί έγιναν ιδιοκτήτες της Μεθώνης για δεύτερη φορά και αυξήθηκε ο πληθυσμός και η εμπορική κίνηση της Μεθώνης προς το λιμάνι.
Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης, παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες των Ελλήνων επαναστατών, το Κάστρο της Μεθώνης δεν καταλήφθηκε από τους Έλληνες επαναστάτες λόγω της πεισματικής αντίστασης του οθωμανικού λαού. Το 1825, ο Ιμπραήμ αποβιβάστηκε στο λιμάνι της πόλης και εγκαταστάθηκε στο κάστρο, το οποίο έγινε ορμητήριο για τους Αιγύπτιους κατά τις εκστρατείες τους στην Πελοπόννησο.
Το 1828, οι Αιγύπτιοι παραδόθηκαν χωρίς μάχη στο Γαλλικό εκστρατευτικό σώμα με επικεφαλής τον στρατηγό Maison. Στη συνέχεια οι οικισμοί μετακινήθηκαν έξω από τα τείχη της πόλης, εκπονήθηκαν σχέδια πόλης και το κάστρο, που ήταν το κέντρο της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της πόλης για αιώνες, έμεινε εγκαταλελειμμένο. Στο πέρασμα των αιώνων, το λιμάνι και το κάστρο της ΜεΘώνης υπήρξαν σημαντικό γεωπολιτικό κέντρο για τους αντίστοιχους ιδιοκτήτες τους, οικονομικός κόμβος εμπορικών συναλλαγών και μεταφοράς ταξιδιωτών στη Μεσόγειο και προσκυνητών στους Αγίους Τόπους.
Μία επίσκεψη στο Κάστρο θα σας ταξιδέψει στο χρόνο, θα περπατήσετε σε μονοπάτια πολεμιστών και θα φωτογραφηθείτε σε αρχαία τείχη που διεξάχθηκαν οι πιο σκληρές πολιορκίες!
…και να θυμάστε πως το καλύτερο ταξίδι είναι πάντα το επόμενο !!!
