Στις δυτικές πλαγιές του Μαινάλου, μέσα στις καρυδιές και τις κερασιές, πάνω από τα νερά ποταμού Λούσιου, λατρεύτηκαν κάποτε Θεοί, κτίστηκαν με πέτρα και ξύλο οικισμοί που σέβονται τη φύση και διαδραματίστηκαν ιστορικές σκηνές.
Η Δημητσάνα ορθώνει το τέλεια μελετημένο οικισμό της στην ωραιότερη περιοχή της Πελοποννήσου, την Γορτυνία, δίνοντας μας μαθήματα αισθητικής και ιστορίας.

Η Δημητσάνα πέρασε από τους σκοτεινούς αιώνες (7ος-8ος) γνώρισε Φράγκους και Τούρκους, έχει ένα αξιόλογο πνευματικό κέντρο και μεγάλωσε επτά πατριάρχες, 80 ιεράρχες και πολλούς ανθρώπους των γραμμάτων και του πνεύματος. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας εξελίσσεται σε μεγάλο εμπορικό κέντρο λόγω της αναπτυσσόμενης βιοτεχνίας και κυρίως της πυριτιδοποιίας .

Όλη την γνωρίζουν όμως για τον ενεργό ρόλο που έπαιξε στη διάρκεια της επανάστασης του 1821. Οι κάτοικοι μυήθηκαν στην φιλική εταιρεία, αγωνίστηκαν μαζί με ιερείς όπως ο πατριάρχης Γρηγόριος ο Έ και ο Παλαιών Πατρών Γερμανός που πρωτοστάτησαν στον αγώνα.
Πολλοί από τους 90 νερόμυλους που μέχρι τότε άλεθαν αλεύρι και επεξεργαζόταν δέρματα έγιναν Μπαρουτόμυλοι.
Παράγοντας την περισσότερη πυρίτιδα που χρησιμοποιούσαν οι εξεγερμένοι. Τα πολύτιμα βιβλία της σχολής της Δημητσάνας (ιδρύθηκε το 1764 και δίδαξαν φημισμένοι δάσκαλοι) γίνονται πρώτη ύλη για να φτιαχτούν φυσίγγια. (Στο επόμενο κείμενο αφιέρωμα στο Μουσείο Υδροκίνησης Δημητσάνας)

Εδώ που έδρασε και βρήκε καταφύγιο ο Κολοκοτρώνης, η έντονη ανθρώπινη δραστηριότητα κράτησε μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, για να ξεκινήσει από εκεί και πέρα ο ξενιτεμός πολλών κατοίκων. Σήμερα το χωριό είναι από τα πιο ζωντανά και τουριστικά της Ελλάδας. Ευτυχώς υπάρχει η κίνηση του Σαββατοκύριακου και των διακοπών, μιας και είναι εύκολα προσβάσιμα από την Αθήνα.

Μπαίνοντας στη Δημητσάνα θα προσπεράσουμε ένα τρίτοξο πέτρινο γεφύρι και θα παρκάρουμε και θα περπατήσουμε στα πέτρινα σοκάκια.
Πρώτη εικόνα τα γραφικά Καφέ με τους επισκέπτες που απολαμβάνουν τον καφέ τους με ένα σιροπιαστό γλυκό. Ο αέρας πλημμυρίζει από το άρωμα του καμένου ξύλου, αλλά και τις μυρωδιές που βγαίνουν από τις παραδοσιακές ταβέρνες. Και αν οι περισσότεροι εκδρομείς συνήθως καταλήγουν για καφέ ή φαγητό σε κάποιο ταβερνάκι εμείς θα προτιμήσουμε να γνωρίσουμε το χωριό και κάθε γωνιά του, που πάντα έχει κάτι ενδιαφέρον να μας εξιστορήσει.

Θα ανηφορίσουμε προς την κεντρική πλατεία με την πανοραμική θέα, όπου υπάρχουν εκκλησίες του Αγίου Γεωργίου και της Αγίας Κυριακής, αλλά κυρίως η σχολική βιβλιοθήκη της Δημητσάνας. Το κομψό κτίριο συνδυάζει παραδοσιακή με νεοκλασική αρχιτεκτονική.
Το ρολόι, που είναι ένας πύργος και ξεπροβάλλει συχνά μέσα από την πρωινή ομίχλη, η οποία σκεπάζει τα κτίρια κατηφορίζοντας από τις ελατοσκέπαστες πλαγιές του Μαινάλου.

Όποια ώρα της ημέρας και να αντικρίσετε την Δημητσάνα, τα φιλόξενά πρόσωπα και οι κουβέντες στα καφέ θα σας τραβήξουν την προσοχή. Στις βόλτες σας στα δρομάκια θα συναντήσετε όμορφα μαγαζάκια να κάνετε τα ψώνια σας και να δεχθείτε χαμόγελα και φιλοξενία, που θα σας δώσουν την εντύπωση ότι βρίσκεστε στο σπίτι σας. Αυτά αποτελούν και τον τόπο συνάντησης και επικοινωνίας των ντόπιων και των επισκεπτών, τα τραπεζάκια του καφενείου συμπληρώνουν τις στιγμές με μία πρωτόγονη γαλήνη.

Ελπίζω να σας αρέσει το βίντεο και θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια σας.
Κάντε Εγγραφή στο κανάλι μου!
Καλή θέαση!